Sosny

namalowany piórem obraz zza okna - ładny -pozdrawiam

piękny zimowy obrazek

Sosna i jej przyjaciółki w zimowej szacie, ładny
wiersz :)

Przemiły wiersz. Jak byłeczka z masłem.
Pozdrawiam serdecznie.

Przemijanie - w środku młodzi, powierzchowność
dojrzewa jak wszystko w otaczającym nas świecie i
trwa jak ogień w kolejnych "płomykach" (życie).
Pozdrawiam :+)

"..Ja pójdę tam..gdzie sosny dwie..początek naszych
dróg..." M.

Melancholijne ciepło bije z wiersza, jest malowniczo
ale i niepokojący jakiś smutek z między-wierszy się
przebija, pozdrawiam.

bardzo ładnie , malowniczo napisałaś podoba mi się
twój wiersz ale tak jak kasandra czuję w nim samotność
nie wiem dlaczego.pozdrawiam

sosny w zimowych kożuszkach...bardzo ciekawie to
napisałaś..no cóż mamy zimowy czas..

Sosny. Ich widok przyjazny, radosny.

Piękny obraz,ale pokazuje też samotność.Pozdrawiam