Spacer po mieście...

Z podziękowaniem dla Eli i Andrzeja...Sercem zawsze jestem z Wami.

Lśni nad uśpionym miastem noc księżycowa...,
A gdzieś w ażurach murów przeszłość się chowa.
Zmieszaną z odcieniami nocy, światła i ciszy,
Z zafascynowanych ust, niejedną historię się słyszy.

Pasjonat historii Wrocławia, z wielkim ożywieniem,
Chciał pokazać cale miasto ...walcząc ze wzruszeniem...
W zaułkach „perełki” wyciągał z szarości mroków
Roztaczając historie pełne nieznanych mi uroków.

Rozpięta wysoko, między strzelistymi wieżami
„Kładka czarownic” przyciągała wzrok,
Obserwując ją z dołu, zastanawiałam się,
Jak można było, tam postawić, choć krok?.

Katedra, kościoły, wieża ciśnień, piękne kamieniczki
Rozmaite kafejki...i Starego Miasta wąskie uliczki.
Dawne dzieje pukają do każdej z tamtych bram,
O tym, każdy musi się przekonać, na własne oczy... sam.

Pod licznymi mostami, wody rzek łagodnie się kołyszą
Odbijają się w nich pomniki, co dzieje miasta piszą.
Tam wokół „Powodzianki” tańczą już światła błękitem.
Trud kobiet, takim zaowocował uznaniem i zachwytem.
Kobiety, takie, jak my ..przenosiły z wielkim mozołem
Książki z piwnic na piętra, by uchronić je przed żywiołem.

Nocą, zdaje się, że blask świateł prowadzi
Strzeliste wieżyczki i dachy w stronę gwiazd.
Gdzieś, w ciszy miasta, zegary wrocławskie,
Od wieków odmierzają rytmicznie... czas.

W takie noce, gdy gama świateł zalewa ulice i mury
Chodzą legendy po dachach, okrytych tajemnym mrokiem
I odsłaniają tu i tam, na chwilkę ...dzieła architektury
Ukryte przed zabieganym codziennym wzrokiem.

Witraż nocnego nieba w ciszę i spokój się już ubiera,
Zwalniają pojazdy...Ruch w mieście powoli zamiera.
W cieple dziejowych kamieni, układa się wzruszeń mozaika,
Te dni, które spędziłam u Przyjaciół, jawią mi się teraz bajka.

autor

Maryla

Napisany: 2005-05-30 Dodano: 2005-05-31 00:03:23

Ten wiersz przeczytano 699 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie