Spieszmy się kochać

Spieszmy się kochać, chwile krótkie.
Nim się narodzą umierają.
W klepsydrze czasu ziaren strumień
niknie nim zdążysz się nim zająć.

Tyle przecieka między palce
i choć rozumiesz znany temat,
gubisz najczęściej to, co warte.
Nim się spostrzeżesz, nic już nie masz.

Na cóż pałace, bibeloty,
wielkie zaszczyty, gra nieszczera.
Wszystko przykryje kamień polny.
I tylko miłość nie umiera.

autor

magda*

Napisany: 2017-10-31 Dodano: 2017-10-31 11:36:25

Ten wiersz przeczytano 1346 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie