spojrzenie...
w odbiciu światła na dnie szklanicy mruga
spojrzenie
lekko zamglone w trunku rozmyte pokryte
cieniem
bacznie spogląda niby coś bada pod rzęs
kurtyną
powieka poler włącza co chwilę to jej
rutyną
obraz zatarty płynnie przechodzi w ton
zapatrzenia
wydech powietrza łyk pobierany nadaje
drżenia
które falami pędzą ku oku w dnie
odbitemu
to oczywiste mimo logiki dziwię się
temu
może zaglądam w głębinę duszy życiem
podszytej
znającej wszelkie prawdy o świecie w
myślach spowite
być może znajdę odpowiedź wewnątrz własnej
zagrody
gdzie bije źródło z gramem nadziei we łzach
swobody
autor
niezgodna
Dodano: 2020-02-07 10:25:06
Ten wiersz przeczytano 1125 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
...dziękuję panom za odwiedziny i uznanie; spokojnej
nocy wam życzę:))
Piękna rytmika nietuzinkowa treść
Bardzo mi się spodobał ;)
Pozdrowionka
Interesująca refleksja, spojrzenie często mówi więcej
niż słowa, z przyjemnością czytam, pozdrawiam ciepło.
...Okoniu, Aniu, Dano dziękuję za odwiedziny;
spokojnej nocy wam życzę:))
Poetycko o tym jak przy szklaneczce można zadumać się
troszeczkę ;)
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo sympatyczne, choć nostalgiczne spotkanie ze
szklaneczką :)
Rozważania przy szklaneczce czegoś mocniejszego
przyniosą efekt raczej chwilowy.
Pozdrawiam
...dziękuję państwu za tak miłe komentarze; pozdrawiam
i spokojnego popołudnia życzę:))
filozoficzne zaglądanie do własnej duszy przy
szklaneczce czegoś mocniejszego.
Pierwszy wers najlepszy. :):0
W domu bezpiecznie popaść w zadumę nad szklaneczką
trunku. Życzę miłego dnia:)
Trzeba się zdać na własny osąd.
Ciekawe te Twoje rozważania nad szklaneczką.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawa refleksja nad szklaneczką...
Pozdrawiam Stefi :)
Szklaneczka dobrego trunku zawsze sprzyja dumaniom...
We wnętrzu własnej zagrody - bezpiecznie,
spokojnie, czarująco i wdzięcznie.
Pozdrawiam Stefciu, moja oaza jest najważniejsza.