spojrzenie...

w odbiciu światła na dnie szklanicy mruga spojrzenie
lekko zamglone w trunku rozmyte pokryte cieniem
bacznie spogląda niby coś bada pod rzęs kurtyną
powieka poler włącza co chwilę to jej rutyną

obraz zatarty płynnie przechodzi w ton zapatrzenia
wydech powietrza łyk pobierany nadaje drżenia
które falami pędzą ku oku w dnie odbitemu
to oczywiste mimo logiki dziwię się temu

może zaglądam w głębinę duszy życiem podszytej
znającej wszelkie prawdy o świecie w myślach spowite
być może znajdę odpowiedź wewnątrz własnej zagrody
gdzie bije źródło z gramem nadziei we łzach swobody

autor

niezgodna

Napisany: 2020-02-07 Dodano: 2020-02-07 10:25:06

Ten wiersz przeczytano 1126 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie