Spójrzmy na siebie
miałem sen straszny sen
w głowie dzwoni wciąż jeden głos
nie oszczędzaj, zasłużyli sobie na ten
los
serce wali niczym młot
w ręku trzymam ziemski glob
płonie on wzdłuż i wszerz
drugą dłonią wtrącam ich w
przeraźliwą otchłań, wszystko znika i
otacza, gęsty pył
w głowie słyszę wciąż ten głos
zasłużyli na ten straszny los
płonie woda płonie ląd
nie ma istnień wokół już
żeby powstał lepszy świat
musi zniknąć ludzki ślad
autor
Jacek1972
Dodano: 2016-12-04 16:30:22
Ten wiersz przeczytano 1172 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
każdego dnia zaglądam wgłąb swojej duszy i przeganiam
z niej złe duchy
życzę miłego wieczoru
Myślę,
że dobra tu rada
i w głąb siebie zajrzeć wypada...
+ Pozdrawiam
bardzo realistyczny niczym apokalipsa :(
Może On chce coś przekazać.
Witam serdecznie troszkę zimno u mnie, lecz to tylko
refleksja. Pozdrawiam wszystkich niedzielne:))))
To był proroczy sen :)
Pozdrawiam :)
wow! Armagedon. Serdecznosci.
straszny sen i to proroctwo... brr...
"niema" - nie ma,
z drugiego wersu - czytam bez "mej"