Spokój

W oddali żagiel się bieli
Rybitwa siedzi na fali
Słońce nieśmiało otwiera oczy
Jak dzień się potoczy
Czy będzie deszcz
Czy będzie słońce
Nikt nie wie o tym do końca
Czekamy co natura nam da
Będziemy się cieszyć ze słońca
Każdego dnia
Opalone ciała
Roześmiane dzieci
Słońce przepięknie świeci
Ogrzewa nasze ciała i dusze
Na patelni ryby się smażą i kuszą
Cieszmy się każdą chwilą
Widok jeziora czas nam umila
Jest pięknie, spokojnie i cicho
Czyjś głos po fali niesie echo
Zycie spokojne się toczy w oddali
A my w ciszę zasłuchani cali.

Dla Ewy i Ryszarda /jezioro Lubie./

autor

ba-kos

Napisany: 2009-07-20 Dodano: 2012-03-26 20:13:18

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie