SPOTKANIE
Prowadziłaś mnie pięknymi korytarzami swego
życia
zatrzymywałaś się tam gdzie były łąki i
dużo kwiecia.
Pokazywałaś mi kamienie i wyboje które były
zawadą
omijałaś je z wdziękiem, przeskakując ze
swadą
Gdy korytarze zawiłe jak życie, dobiegły do
końcowego wyjścia
dałaś mi piękną radę na koniec mego
życia
Płynąc przez życie samemu trzymając jedno
wiosło łódki
płyniemy bez celu, dwoje rąk i dwa wiosła -
to wiosna i jesień radosna
Pielęgnuj swoje marzenia. Trzymaj się
swoich ideałów
Maszeruj śmiało , według muzyki, którą
tylko Ty słyszysz
bo – wielkie biografie powstają z
ruchu do przodu
a nie z oglądania się na boki , za plecy do
tyłu
Miłe są dziewczyno Twoje ciepłe słowa
–
pewnie je sobie zanotuję i w ciekawe
miejsce schowam
Do biografii trafię, na mur na beton,
powiedziała mi cyganka
jakże może być inaczej, chcesz wiedzieć
rzekła
połóż mi na dłoni szwajcarskiego franka
Iść do przodu powiadasz, nie zawsze się
mimo wysiłku udaje
czasem lepiej zejść drogi, nie tchórząc,
odważnie
bo idąc do przodu- prąc bezmyślnie
spotyka się do wyboru dróg rozstaje
Trzymać się swoich ideałów
do których mnie również zachęcasz
Gdzie ich szukać, po omacku, pomału
Drogi są kręte, co w ten czas
Ideałów szukałem po świecie, paru ich
znalazłem
czas zrobił swoje, oni w pomnikach
czas robi swoje, zapomniani
leża odłogiem
Mówisz, bym maszerował śmiało w takt
muzyki
to wtedy musi to być krok żołnierski
dziś wolę maszerować z wieloma innymi
w karnawale w polonezie z matronami
zacnymi
Korytarze w ornamenty malowane, barwy szare
i szalone
Biorę słowa do serca, chowam oddzielnie
–szare i zielone
Żegnamy się słowami które dla nas wiele
znaczą
Iść, iść przez korytarze życia, w miłości,
zawsze z tarczą
Autor:knipser-slonzok
http://www.slonzok.mojezdjecia.net/blog/
Komentarze (11)
Pięknie, zaczytałam się w Twoim przekazie, jak za
lat dziecinnych zasłuchana w bajki czarodziejskie tak
i tu. Oklaski. Tylko gdzieniegdzie małe uchybienia
typu nadmiaru zaimków lub literówki jak np. tu:
"Mówisz, bym maszerował śmiało w tak muzyki" = takt
muzyki. Pozdrawiam serdecznie.
zaczytać, utonąć w tych słowach można... "Biorę słowa
do serca, chowam oddzielnie –szare i zielone",
te słowa codzienności i te w których pokładamy
nadzieję...Piękny.
Miłość, ból,nadzieja,zwątpienie, odwaga, jak w
życiu,ale tu tak pięknie podane.
Miłość skarbem dla poszukujących, a kto powiedział, że
będzie łatwo :)
Ładnie, mimo drobnych mankamentów.
bardzo ładnie, ale tak na szybko , wybacz, ale
popraw:piękna=piękną,zanotuje=zanotuję,ideałów = parę
ich znalazłem,Zegnamy=Żegnamy.....pozdrawiam
ciepło....
Piękny wiersz, uczuciowy trzymaj się i nie poddawaj,
zobacz ilu tu przyjaciół posiadasz co wesprą dobrym
słowem i czytają twoje wiersze z prawdziwą
przyjemnością i wczuwają się w twój przekaz.
Pozdrawiam :)
zegnasz się ?...nie ty w naszych sercach
zostajesz...pięknymi słowami namalowane obrazy
zycia...kazdego prawie z nas...pięknie jest czytać
Twoje wiersze..to melodia dla oka...a róża dla serca
...pozdrawiam ciepło Panie Bolesławie :)))
"Trzymać się swoich ideałów" - tak trzymaj.
Nie ważne czyś we wiośnie, czyś w jesieni, czy
tańszysz, maszerujesz czy odpoczywasz…
Miło mi przeczytać kolejny Twoj wiersz, szczery,
ciepły…
Pozdrawiamiam :-)
Jak zawsze z uczuciem, z miłością! Pozdrawiam!
Iść bo życie to skarb w naszych rękach,ślicznie
nastrojowo tworzysz jak kompozytor płynie muzyką od
serca dla serca,,serdecznie pozdrawiam+++++