SPOTKANIE PO LATACH

TYM WSZYSTKIM ,KTÓRZY MIMO WIEKU TEZ CHCĄ KOCHAĆ

SPOTKALI SIĘ U SCHYŁKU CZASU,
NA KRAWĘDZI ŻYCIA,
ZŁĄCZYŁ ICH LOS.
ZNÓW TWORZYLI JEDNOŚĆ.
PUSTE SŁOWA NABIERAŁY SENSU,
POBLADŁE ZE STAROŚCI POLICZKA
CZERWIENIŁY SIĘ,
SPIECZECZONE ZGRYZOTĄ USTA
ZETKNĘŁY SIĘ W SZCZĘŚLIWYM POCAŁUNKU.
SZORSTKIE DŁONIE,OPLATAŁY ICH CIAŁA-STARE I ZWIOTCZAŁE,
KTÓRE POD WPŁYWEM CHWILI CZUŁY ŻAR MŁODOŚCI.
WYBLAKŁE SERCA, PORUSZONE DO RESZTY,
WIARA ,KTÓRA PRZESZŁA REKONWALESCENCJĘ.
DWOJE LUDZI W PODESZŁYM WIEKU....
A WYGLADALI JAKDZIECI UCZACE SIE MIŁOŚCI

MY MŁODZI POZWÓLMY IM KOCHAC,ABY KIEDYS I DLA NAS NIE ZABRAKŁO TEJ MIŁOŚCI

autor

dzazga

Napisany: 1997-06-10 Dodano: 2007-01-30 09:18:16

Ten wiersz przeczytano 624 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie