SPOTKANIE Z SĘPEM

Kazapie dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam, miłego
wieczoru:)

dramatyczny obraz i słowa prawdy
pozdrawiam

Niestety taki ten świat jest. Ludzie zatracili
poczucie co jest najważniejsze. Gdyby tylko zechcieli
kierować się miłością do innych i nie krzywdzili a w
miarę możliwości pomogli byłoby pięknie ale to utopia
niestety.

Mam stały kontak z osobami które pracują na MISJACH w
Zambi i nietylko i tak jak można staramy się im
pomagać ale to kropla w morzu a właściwie w oceanie
Samo przesłanie paczek to są sumy niebywałe a tak być
nie powinno POMOC dla głodujacych powinna być
przesyłana za darmo
Wiec widzisz wszedzie liczy się pieniądż a nie
człowiek

Wandziu cieszę się, że myślimy podobnie. Dziwny jest
ten świat, pozdrawiam i życzę miłej nocki:)

Yvet
Już w nocy czytałam Twój dramatyczny opis zdjęcia
małego czarnego chłopca domyslam się ze w Afryce
Wyobrazam sobie ten widok i skóra mi się zjeżła Nie
wiem czy bardziej z tragizmu opisu czy z bezsilnej
zlosci na ludzi którzy mogli by pomóc ale wolą żywnośc
zatopić w morzu oceanie lub zniszczyć by utrzymać ceny
na rynku
My też wyrzucamy jedzenie na śmietnik ...i koło sie
toczy a tam głod zagląda nie tylko dzieciom w oczy i
powoli zabija
Sempy krążą bo to ich pożywienie i bardzo łate do
zdobycia
Przepraszam za tak długi komentarz ale mnie poruszylaś
wierszem ...
Pozdrawiam pogodnie

Romo dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam i życzę miłej
niedzieli:)
Szczerzy masz rację w tym co piszesz .Jestem
wszystkiego tego świadoma co nie przeszkadza, że
chciałabym aby świat był inny, pozdrawiam

Idz na jakies dobre studia zwiazane z Sustainable
Energy i ekonomia w Afryce. Wyjedz do Afryki. Wtedy
zrozumiesz, ze nie jest to takie proste, ze coraz
wiecej cierpienia i jeszce wielu ludzi musi sie nad
tym naglowic i byc moze poswiecic swoje zycie. Nie
martw sie w kazdym razie. Obejda sie bez Ciebie.

Dramatyczny obrazek Iwonko...aż mam ciarki na
plecach:-( Kieruje Tobą niemoc, jak każdego z nas, ale
widać i czuć wielką wrażliwość na krzywdę ludzką.
Pozdrawiam serdecznie:-)

Iwonko, Grażynko,Olu dziękuję za odwiedziny,
pozdrawiam i życzę miłego dnia:)

Szczerzyszczynsky bardzo dziękuję za obszerny
komentarz. Nigdy nie zrozumiem. Jest tyle jedzenia na
świecie a ludzie umierają z głodu, pozdrawiam, miłej
niedzieli:)

Bardzo dramatyczny tekst. Pozdrawiam

wydaje mi sie to wazne.... Kevin Carter ktory zrobil
zdjecie w Poludniowym Sudanie otrzymal za nie nagrode
Pulitzera. Zdjecie zwrocilo skutecznie zwrocilo
swiatowa opinie publiczna na problem glodujacej
Afryki. Carter jakis czas pozniej popelnil
samobojstwo. Nieskuteczne rozwiazania dotyczace glodu
w Afryce nie sa efektem ignorancji, ale skomplikowanej
i trudnej do zmienienia struktury spolecznej,
mentalnosci i kultury, historycznych uprzedzen. Na
razie demograficznie nie do zatrzymania jest proces,
ze w najblizszych dekadach przybeda na ziemi miliardy
ludzi glodujacych i mieszkajacych w slamsach.

Yv, na zdjęciu jest mała dziewczynka, kiedyś widziałam
to zdjęcie, przeczytałam historię fotografa i byłam
bardzo rozczarowana jego postawą.
Ucieszył mnie Twój wiersz, bo temat jest zawsze
aktualny, tylko dzieci się zmieniają, a głód się nadal
panoszy.
Pozdrawiam Ciebie, życząc, by marzec, dał Ci pozytywną
energię i dużo uśmiechu:):):)

To dosyc znana historia. Dziecko nie ocalalo. Fotograf
popelnil samobojstwo. Sepy juz zdechly. Mandela
namowil wszystkich zeby wybaczyc oprawca. Mandela nie
zyje. Oprawcy splodzili dzieci, i czasem spiewaja
wspolne piesni z krewnymi tego cziecka. Nie zawsze,
nie czesto, ale sie zdarza. Zobacz film Bang Bang
Club.

Wymowny,dobry wiersz, pobudza do refleksji,
a na pytanie dlaczego?
Ano dlatego,że świat należy do drapieżców,którzy
niestety by żyć,ranią,a nawet uśmiercają innych.
Zdjęcie musiało być wstrząsające.
Zajrzę w wolnym czasie,oby to dziecko ocalało..
Miłej niedzieli Iwonko życzę:)