Spóźniona miłość część...

Pragnienie buzowało w niej, niczym ogień
pod kotłem. Jego pocałunek zapadł w nią
jak ziarno, zatrzymał się gdzieś głęboko,
odezwał głodnym jękiem.

Wyobraźnia podsunęła jej myśl,
by móc wraz z nim być zawieszoną
pod świetlistym, niebieskim sklepieniem,
rozciągającym się daleko poza granicami świata, gdzie "nic i nikt"
nie zagrażałby ich miłości.

Teraz płynęła wraz z nim,
niczym welon panny młodej falując namiętnością, drżąc od niepewności,
a gdzieś obok rodziły się:
wahania i obezwładniające przeczucie,
że...

Krople wody padające na parapet uświadomiły jej, że tak uciekają chwile ziemskiego życia, a szczęście odlatuje,
niczym ptaki przed zimą.

KONIEC
Tessa50

W miłości mężczyzny i kobiety
kochających się z pasją, wyobraźnią i czułością jest coś bezcennego i współczuć tylko można temu,
Kto nigdy tego nie doświadczył.

Bertrand Russel

https://www.youtube.com/watch?v=wJElyE4j1Y

autor

Tessa50

Napisany: 2016-08-24 Dodano: 2021-08-24 04:52:06

Ten wiersz przeczytano 983 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie