Spóźniony

"gęstomgielność" - dość ciężki neologizm jak dla mnie.
Jeszcze inne. Wersję Vicka lżej mi czytać. Końcówka
nieco zbyt egzaltowana. Jest to jednak tylko moje
czytelnicze wrażenie. Wiersz godny uwagi.
Pozdrawiam.

skoro już sobie poprawiamy utwory, pozwolisz, że
zaproponuję;

spóźniony wiersz galeona

Jesteś śpiąca.
Oczy w niedowidzeniu
w mglisty stan spojrzenia duszy
odchodzą w powiek senność.
Może lepiej się złożyło?
Chciałbym Tobie powiedzieć
nim odpłyniesz w gęstą mgielność
myśli co się w letarg oblekają
że Ciebie kocham -
gdybyś w sen mi nie uciekła.
Co zrobiłabyś z uczuciem
nieprzespanym na jawie?
Odebranym w niepokoju
jako nie swoje.
Ja dla Ciebie byłbym wtedy
sercem niekochanym
bo ty uczuć się boisz.

Bardzo ładny, choc niezwykle smutny wiersz Panie
Galeonie.
Ośmielę się na małą sugestię:

Twą wymówką (oszukanym)...
lub w jakiś sposób interpunkcyjnie oddzielić, bo w tej
chwili nielogicznie brzmi.

jak zwykle świetny:)

Dołaczam do tych, którzy uważają że to
"liryka, liryka,
tkliwa dynamika,
angelologia
i dal."
Miłego dnia.

Jest taka faza snu, że się słyszy.

Wiersz -niezmiennie- w świetnym stylu.

Re: wiesiołek


Milo, że tak mówisz. Dzięki.

Bdb. Ale to u Ciebie standard.:)

Zez podzinkowanim wielkiem pozostawam. A juści, ze nie
sysoła nicygo iiii moze dobze, bo zech taki jyij
bezycyństwa godał ze stroch pomyśleć kiejby usłysała.

...sen mara, duch wiara...i gdy jedno pora zamyka nam
powieki, gdy senność ogarnia umysł....gdy
gęstomgielność zapanuje nad czuciem...na nic zdadzą
się słowa kochającej osoby....nie trafią do
adresata....bo śpi....lub nie chce usłyszeć wyznań
serca kochanego....dla serca niekochanego...
Pozdrawiam, mój plus na dobry sen i uczucia
nieprzespane