Srebrzyście
https://www.youtube.com/watch?v=MzfZEmWFtIU
niebo szkliste
do wydłubania stare
poczciwe srebro
przyłapani na uczynku
odkrywamy płynne
wytłumaczenia
wyrastające z piersi
mając oczy srebrzyste
i tak w ostateczności
doczekamy rozgrzeszenia
jak Łotr
bo kto nie pędzi za złotem
woli z głową pełną kwitnących słów
stąpać po łąkach
i nie jest ważne
czy one są
https://www.youtube.com/watch?v=mpQ9ctcH4zk&index=6&li st=PLc9wwov0IiGdOUxSMXEBgeCVjo3x0Nf3a
Komentarze (32)
wypuść mnie z siebie powietrze
lirykę mą rozmień na ostrygi liter
Kłaniam się uśmiechając..(:
+
są..
Bardzo interesujący
ciekawy wiersz...
Witaj marcepani, nie wiem czy ide wlasciwa sciezka,
ale wiersz nasunal mi mysli o marzeniach, o pragnieniu
uchwycenia tego co eteryczne, kierowania sie sercem,
pozytywnymi uczuciami... a na koniec zoastaniemy
rozgrzeszeni.... zloto postrzegam jako symbol mamony,
pogoni za nia.... jak pomylilam sciezke to wybacz....
bladze czasami. Serdecznosci mila.
"i tak w ostateczności"
I wszystko.
I dziękuję za pamięć, i ciepło Cię pozdrawiam.
Bardzo ładna refleksja z ciekawym zakończeniem
Pozdrawiam Marcepani
++ :)
miłego dnia
Ładna refleksja. Pozdrawiam.
bo kto nie pędzi za złotem
woli z głową pełną kwitnących słów
stąpać po łąkach
zdecydowanie wybieram to drugie, świetny wiersz :)
Skłania do refleksji.
Podoba mi się.
bardzo.
świetne zakończenie
ciekawa refleksja :)