Srokowa

Gatunek wrednej wręcz istoty,
ma skrzydła (bo tak właśnie myśli)
i choć pozornie ma maniery,
ma jednak w genach nawyk podły,
wciaż bezlitośnie coś zabierać
(i chełpić się tym, że to jej).
Dla niepoznaki skrzętnie zbiera
tutaj poczatek a tam koniec
(a zapomina zabrać sensu),
by puste dziury pod kopułą
wypełnić z gracją i polotem
cudzym pomysłem zamiast błotem
aż podziw bierze, że z różnicy
ludzkich emocji, temperatur nie sypie
grad wielkości jaj a ona
jeszcze w pełnym biegu
i już zupełnie bez emocji
potrafi pod tym się podpisać.

autor

szarman

Dodano: 2010-06-18 15:54:02

Ten wiersz przeczytano 1072 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie