stan...
chyba do Patrysia:*
siedzę...
myślę...
jestem,a jakby mnie nie było
stoję na przestrzeni dwóch czasów
to co było nie wróci
to co będzie prędko nadejdzie
nawet nie zauważysz,że
czas mija bardzo szybko
choć masz tego świadomość
pozwól mi uwierzyć w Ciebie
w nas
pozwól i nie odrzucaj od siebie moich
myśli
bo nie chcę by wróciły do mnie
otul mnie swoim oddechem
bym czuła się bezpieczna...
weź mnie w swoje dłonie
pozwól bym poczuła się malutka
i wiedziała,że nigdy mnie nie opuścisz
tak to jest do Patrysia... choć może okazać się trochę bez sensu...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.