Stan uczucia

Pożądliwości kraje do zdobycia
Jaka siła w naszych rozterkach
Skłóceni z własnym sumieniem
Pragniemy swobody i szczęścia zatem

Ból sumienia pochłania wnętrze
Kraina szczęścia obezwładnia
Instynkt mówi kocham powietrze
Zostaw nie patrz taka wykładnia

Zbieramy siły by ból pożegnać
Pijemy wówczas gdy mocno boli
Jaka wykładnia jak stan zażegnać
Serce powiada brak mej kontroli

Cały organizm sięga dotyku
Zmysły prowadzą wabią zakręty
Gdzie poza nami nowa muzyka
Stan zmysłowości czy pominięty

Rozpacz ogarnia gdy wody brak
Ileż powabu należy wylać
To żywa wada i nowy znak
Tak pozostanie przewodnia chwila

autor

Zbigniew_Dumowski

Napisany: 2016-06-09 Dodano: 2016-06-09 18:11:49

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabiczny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie