w - stanie twórczej niemożności
Komuś dokucza twórcza niemoc? Jest na to sposób... :)
zapomnij że jestem ładna
nie tęsknię za estetyką
wolę butelkę dobrego wina i noc
późna
soczysta jak winogrona
rozrasta się
w zgięciach wszechświata
dwie równoległe galaktyki
przelewają w nieważkości plotą
zdania
potrącone dźwiękiem kieliszków
z wytrawną czerwienią
nie podziwiaj urody
opowiadaj we mnie kobietę
autor
amnezja
Dodano: 2013-05-23 17:13:58
Ten wiersz przeczytano 1318 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Podoba mi się wiersz,pozdrawiam
Czasem i taka potrzeba tkwi w człoweku, oderwnia sie
na chwile od spraw ważkich, ładny wiersz, pozdawiam