Stara!

Słyszałem jak właśnie w radio podawali,
że dziś moją żonę wieśniacy porwali,
ponoć gdy jechała traktorem na pole
to się zaczaili przy mojej stodole.

Ktoś na nią naskoczył i z lekka przyłożył
potem jeszcze worek na głowę nałożył,
dziwne jednak przy tym iż psy nie szczekały
(pewnie coś do żarcia dosypane miały)

Jaka to cholera za porwaniem stoi
skoro mojej starej wcale się nie boi?
Może jakiś sąsiad był aż tak wkurzony
że się musiał pozbyć mojej wstrętnej żony?

Bo przyznać też muszę choć ze mną mieszkała
to wszystkim we wiosce na nerwy działała,
jakby mało tego sołtysową była
przez co naszej gminie wstyd wciąż przynosiła!

Jeszcze przypomniałem sobie o facecie
który moją starą poznał w internecie,
i tak przez godzinę jej skrzynkę sprawdzałem
gdy nagle od żony telefon dostałem.

- Ratuj mnie kochany, mam worek na głowie
więc słuchaj dokładnie co porywacz powie:
"Na jutro w południe zbierzesz dwa miliony
inaczej już nigdy nie zobaczysz żony.

Zostawisz je w lesie pod tym starym dębem
który się lat kilka broni przed wyrębem,
oczywiście tego nie muszę tłumaczyć,
żebyś tych pieniędzy nie próbował znaczyć"

- Nagle myśl mnie naszła jak go tak słuchałem
skoro wie o drzewie to go znać musiałem!


cdn...

autor

krzychno

Napisany: 2009-09-27 Dodano: 2018-01-07 10:24:34

Ten wiersz przeczytano 1436 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Satyra Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie