Stara szafa
W starej szafie życia składam tajemnice
drugą trzecią piątą chyba ich nie zliczę
te tycie tyciuteńkie w malutkie
kosteczki
układam zawsze równo na niższe półeczki
Te co zwane sumieniem wieszam na
wieszaku
są kwaśne jak jabłka nie znoszę ich
smaku
zaś pod kluczem strachu leżą wszystkie
inne
jedne są dojrzałe drugie ciut dziecinne
Leżą tak i milczą miesiące czasem lata
ani za to chwała ani im zapłata
otwieram moją szafę dorzucam obietnicę
że przed samą sobą wszystkie je rozliczę
***
w duszy dzika burza łza po rzęsie spływa
nakładam suknię radość i jestem
"szczęśliwa"
autor
sylwiam71
Dodano: 2010-08-28 14:57:19
Ten wiersz przeczytano 2806 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
witaj,stare szafy zawsze są tajemnicze i pełne
wspomnień z lat minionych (trochę przypominają
dzieciństwo)pozdrawiam
Spal tego grata starego i wędruj spokojnie do końca
życia swojego:))
A w razie czego stary grat spal i wędruj spokojnie z
czystym sumieniem w dal, oczywiście w sukience z
radości w groszki.
"nałożę suknię radość i jestem szczęśliwa
............i łza na rzęsie już się nie trzęsie :))))
Pozdrawiam :))))