U starszej pani

Ponoć stajemy się dorośli kiedy dopadnie nas świadomość śmierci.

Starsza pani cierpi ale cieszy życie.
Wie, że już niewiele zostało w tym bycie.
Sposobów domowych wiele ma na zdrowie.
O wszystkim wieczorne bajanie opowie:

Kropelek troszeczkę na dużą łyżeczkę
i kilka pigułek na strzykanie w biodrze.
Ciągłe nacieranie gdy łupie w kolanie
i współczucie kumy, która radzi szczodrze.

Jeszcze chce dotrzymać młodszym swego kroku;
Stąd dbałość o zdrowie od rana do zmroku.
Czasami zapłacze gdy łez nikt nie widzi
bo uśmiech ważniejszy a bólu się wstydzi.

Kiedy nogi młodych rwą się wciąż do tańca
u starszej ważniejsze paciorki różańca,
którymi przeplata życiowe wspomnienia;
Wiele w nich modlitwy, marzeń i cierpienia.

Bywa wartość piękna jak wyśnione niebo:
Gdy prawnusie przyjdą stają się placebo
a wszystkim dogodzi placuszek z wiśniami,
który starsza piekła między modlitwami.

Teraz bądźmy cicho bo zasnęła starsza
więc niech zbędny hałas zdrowia nie pogarsza.
Niech nad wypiekami starsza się potrudzi.
Prośbę mam do Boga: Niech się babcia zbudzi.

autor

Barnaba

Napisany: 2014-06-19 Dodano: 2014-06-19 19:39:51

Ten wiersz przeczytano 1881 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie