Stęskniony za nieznajomą
Wysyłam swą miłość między kropelkami
deszczu w pustkę
Choć mam Boga, rodzinę i ludzi których
kocham
Wycieram męskie łzy w swą chustkę
I bez ciebie, sam w pokoju szlocham
Nie rozumiem dlaczego
Z jakiego powodu
Uciekam od tego
I szukam rozwodu
Czekam
Byś swoją osobą w ten oczekiwany dzień
Stanęła przede mną zapełniając pustkę
Weszła w mego serca sień
I wytarła ostatnią łzę biorąc znienawidzoną
chustkę
autor: SiiLVAN
autor
SiiLVAN
Dodano: 2007-03-27 17:08:32
Ten wiersz przeczytano 491 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.