Stoisz na deszczu
...Temu który kocha deszcz...
Stoisz na deszczu
Mokniesz
Pada,
Leje,
Błyska,
Strzelają pioruny.
A Ty stoisz,
Patrzysz,
Obserwujesz,
Nie boisz się,
Wręcz odwrotnie.
Mokniesz, bo chcesz,
Bo kochasz deszcz
i te straszne pioruny.
Uśmiech na Twej twarzy widać z dużej
odległości
Smutek, złość,
w tym momencie nie za gości.
Taka pogoda przypomina Ci
,że masz w sobie dużo odporności.
Potrafisz grzmieć,
Błyskać,
Wylewać łzy,
Burza czasem w Tobie tkwi.
A po wszystkim nastaje cisza.
Cisza, która wprowadza znów do dalszego,
Spokojnego życia.
Kiedyś znów najdzie chmura,
Zachmurzy się,
Będzie burza.
*-*
autor
eemie
Dodano: 2008-08-27 12:41:56
Ten wiersz przeczytano 611 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
świetne porównanie
ładnie napisane, aby móc się cieszyć szczęściem trzeba
znać smak nieszczęścia
podoba mi się porównanie osobowości do deszczu, burzy
- ładnie napisany
Sądza,ze kiedys wracajac do tego wiersza,udoskonalisz
go:).Piszesz,troche jak ja calkiem niedawno.W takim
stylu.Jednak zbyt wiele powtorzen.Tresc niezla.