Stojąc nad twym pomnikiem

Coś smutnego ją spotkało, coś strasznego jej serce złamało...

Stojąc nad twym pomnikiem
czytając inskrypcje
wspominając
nie chcę płakać
nie potrafię
nie nauczyłeś mnie
nie pokazałeś jak to się robi
nie zdążyłeś
i dziś
siedząc
wśród obcego tłumu twarzy
umiejscowiona jestem pomiędzy czasoprzestrzenią
obserwuję obce rysy obcych słów
patrzę inaczej niż oni
widzę więcej niż oni
nie jestem jak oni
podobnie jak ty
dlaczego mnie na to skazałeś?
stojąc nad twym pomnikiem
czytając inskrypcję
nie zostawiaj mnie samej
Boże dopomóż,
tylko nie zostawiaj mnie samej

Poczekaj na mnie tam gdzie anioły mówią Dobra Noc

autor

kropla-rosy

Napisany: 2008-11-14 Dodano: 2008-11-14 21:47:51

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie