Straceni

Słowa puste, niczym są,
już dawno straciły blask.
Nie wiesz sam co mówić masz,
a chciałbyś cofnąć czas?

Ciągle gubisz się,
wpadasz we własy cień.
Nie, nie, nie...
Nie chcę cofać się.
Sam baw się w tę grę.

Szary nastał świt,
nie rozumiesz nic.
Ciagle w kłamstwach tkwisz,
obiecujesz, a i tak rujnujesz.

Nie ma nas i nie będzie,
pogódź się z tym, miej to na względzie.
Nie wiem kim jesteś i kim byłam dla ciebie,
lecz wiem jedno, nie spotkamy się w niebie...

Nie, nie, nie...
nie ma nas.
Nie, nie, nie...
tracisz czas.
Nie, nie, nie...
nie zmienię się.
Nie, nie, nie...
i ty też nie.

Dobrze wiesz, to koniec jest.
Więc zapomnij o mnie też.

autor

Empezja

Napisany: 2010-05-20 Dodano: 2010-05-20 23:06:34

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie