Strach na wróble w deszczu

(piosenka katinkowa II)

Na polu marzeń niczym kołek wbity stoję
samotny jak na wróble strach
a wszystko wokół dokądś zmierza, dokądś goni
w obłędzie życia gna na czas
Na moją głowę z chmur spadają ciężkie krople
w kapelusz walą niczym w dach
chociaż podmuchy losu szarpią mną na wszystkie strony
Póki nie przyjdziesz – będę stać

Jak strach na wróble w deszczu
Na polu wszelkich strat
Ja będę aż do końca trwał
Choć mknie dokoła życie
Jak w korowodzie snu
Ja będę stał aż przyjdziesz tu

Choć wiem, że moje pole nie zakwita złotem
i smutek pleni się jak chwast
to czasem wzejdzie nad nim Twoje słońce
wtedy czekanie sens swój ma
Choć wątpliwości czasem dziobią mnie jak wrony
na strzępy rwąc nadziei płaszcz
to jeden uśmiech Twój potrafi je odgonić
Póki nie przyjdziesz – mogę trwać

Jak strach na wróble w deszczu
Na polu zwiędłych szans
Ja będę aż do końca trwał
Korowód dni bez ciebie
Przeminie niby sen
Ty kiedyś przyjdziesz – ja to wiem

autor

komnen

Dodano: 2007-03-18 11:18:19

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie