stracona połowa duszy

... nic nie trwa wiecznie i niebezpiecznie jest myśleć, że coś trwa wiecznie ...

Ech, połowo duszy szukana...
Znalazłaś mnie, na dnie odchłani,
a teraz tak bardzo mnie "nie trawisz"...
Ogrzałaś me serce i ciało
i teraz ... nic z tego nie zostało...
Wiem że, to wszystko moja wina,
że nic się nigdy i nigdzie nie spina.
Że mało mówię, że nie mam wrażeń...
Wybacz, ja taki jestem..., narazie...
Pękła nić cienka, pękło i serce,
i teraz tylko jestem w rozterce,
bo piękny świat był, a teraz szary,
chyba powrócę w odmętu stan.
W odchłań skąd Ty wyrwałaś mnie.
Nie, nie mam żalu, i nie złożeczę,
poprostu jestem i sobie skrzeczę...

... ciemność przeraża, ciemność zagraża, lecz Ty nigdy nie możesz się zrażać ...

autor

miki2611

Napisany: 2016-06-16 Dodano: 2016-06-16 10:21:00

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie