STREFA CZARODZIEJSKIEJ CISZY
STREFA CZARODZIEJSKIEJ CISZY
zamknięte w skorupie milczenia
serca rozszeptane wyskakują z uwięzi
bo kształt uczuć wciąż się zmienia
pragnienia powstają i uderzają mieczem
w śnie namacalne że noc dniem się staje
spotkania i rozstania w przestrzeni
za tęsknotą biegną tęsknoty następne
spiskowcy podstępni grzeszą zachłannie
i tłocząc się nie dają wytchnienia
przytulają a pocałunki się spieszą
film nieudany ze wstydem fałszywym
przerywają oddechy białe prawdziwe
zaklęty krąg ciszy pożar! krzyczy
rozświetlona gwiazda Wenus zaprasza
kosmiczny wymiar zapętla niewiadomą
i czaruje bojaźnią nadmiernie pokorną
poczuwającą się do winy a to jej triumf
bo pulsuje sygnał tańczącej zieleni
niewyobrażalnej materii co fruwa porywa
bo czas właśnie się zatrzymał bo wierzy
i czeka na twój dotyk dłoni i bliskość
nasycona czerwień światła się nie lęka
już nikt jej nie zatrzyma to pieczęć
bunt to nasza dobra strona i odzew
bo płatki błękitnych kwiatów
wirują w duszach drążą powietrze
i sięgniemy naszego nieba
Łódź,27.09.2008 r. ula2ula
ula2ula
Komentarze (13)
Jak zwykle intrygujacy wiersz. Bardzo dramatyczny i
wciagajacy jak dobry film. Niesamowite metafory.
piszesz tak, jakbyś muskała tylko kartkę piórem/
długopisem, piszesz tak jakby klawisze same pod
wpływem myśli wiedziały jak mają się wciskać...
żadnego ciężaru reki-palca, żadnej siły tylko myśl
zwiewna i lekka...
niesiesz światło tym wierszem
bardzo mi się to podoba
osiem plusów dla ciebie :)
Chciałbym znaleśc się w takiej strefie ciszy ;) wiersz
ma bardzo dobrze prowadzoną myśl. Warsztat bardzo
dobry. Jetsem na tak
Uderzyłaś we mnie... wiersz rozproszył się po ciele
jak dreszcz, z kształtu przypomina mi wszystko czego
doświadczyłam. Ujęły mnie niewydumane klimaty i chyba
problemy miłosne. Pozdrawiam.
Z zaciekawieniem się czyta. bardzo spodobał mi się
wers "za tęsknotą biegną tęsknoty następne"
Wiersz w Twoim stylu - piękny:)
Na samym wstępie przeraziło mnie uderzanie miecza. Ale
przebrnąłem przez wszystkie wertepy poszczególnych
strof i dobrnąłem do końca. Nieba niestety, nie
osiągnąłem
nie rozpędzam się ula2ula, po prostu czasami się
otwieram :)
Cóż mogę dodać ? Twoje wiersze bardzo
często odczytuję jako komentarz mojego
życia.Brawo!+
W trzeciej strofie bym napisala ze wstydem - bardziej
miekko brzmi i prawidlowo.Oddalas bardzo ladnie klimat
wiersza. Podoba mi sie. Pozdrawiam.
"Serca roztrzepane wyskakują z uwięzi...za tęsknota
biegną tęsknoty następne...a rozświetlona Wenus
zaprasza"cyt aut.Pięknym, dojrzałym piórem wiersz
napisany,głęboki w treści.Ładne metafory,pięknie
zbudowane zdania.Więc sięgnijmy do gwiazd,a płatki
błękitnych kwiatów niech wirują w duszach.
Świetny wiersz.Dopracowany w każdym względzie.
Nietuzinkowy zasób słownictwa.Wiersz skłania do
refleksji.Forma wiersza bardzo dobra.Ciekawa puenta
wiersza.
Ula - jednym tchem przeczytałem Twój wiersz, jednym
tchem powtórzyłem go i tak kilka razy.....najbardziej
zadowolił moją duszę ten fragment...zamknięte w
skorupie milczenia
serca rozszeptane wyskakują z uwięzi
bo kształt uczuć wciąż się zmienia
pragnienia powstają i uderzają mieczem
oraz...
i tłocząc się nie dają wytchnienia
przytulają a pocałunki się spieszą
cudowne! jestem pod wrażeniem! Gratulacje ! piękny
wiersz, piękne wersy - dające do myślenia!