Strych
Tam tajemnice zamyka się na klucz... i sieć pajęcza jest jej stróżem. Wszystko czymś wyjątkowym okryte... ...nie tylko ciszą i kurzem...
Na strychu jest historia,
nie tylko stare graty.
Zaprzeszłe, dawne dzieje,
stykają się tam dwa światy.
Bo gdzie się podział blask
w dzisiejszych cudach techniki?
Ten blask i magię mają...
stare ramy, obrazy...
i mosiężne świeczniki.
Te stare meble, ubrania...
pod płótnami ukryte.
Nawet gdzieś na murze...
inicjały wyryte...
Można znaleźć daty,
tak stare niczym świat.
Jest i historia miłości,
co wraca mimo lat.
Stare miłosne listy,
pożółkłe...piórem pisane.
w nich piękne, wyszukane słowa...
dziś rzadko komu znane.
I te fotografie...
z czasem zapomniane,
czarno białe, wyblakłe...
na dnie pudła schowane.
Dziś nie ma tych ludzi, co na
fotografiach,
i nie ma tej miłości, co w listach.
Dlatego historia, lecz nie taka z
książek...
...niektórym jest tak bliska.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.