Strzez abys nie zmarnował...

,,Strzez sie bo mozesz zmarnowac milosc.
Wciąz grozi Ci ze z ukochanej osoby zrobic zechcesz swoja wlasnosc.
Wiedziec o kazdym kroku,
Poznac wszystkich przyjaciół,
Kontrolować czas pracy i czas rozrywki,
Byc wciąż razem,
Nie spuszczać z oka,
Wypytywać ,
Słedzić, a potem zaabsorbować swoimi zainteresowaniami, sprawami,
Wypełnić sobą ażeby nie zostawić czasu na samodzielne myslenie, na własną inicjatywe, na osobiste życie
Nie dopuścic do żadnego samodzielnego przedsiewziecia,
Związać ze sobą prośba , błaganiem, ostrzeżeniem
Uzależnic od swojej decyzji
Podporządkować swojemu życiu,
Narzucić swój schemat, swoje poglądy na sprawy wielkie i małe,
Ukształtować na swoje podobieństwo,
Wydrążyć siła albo sprytem ściezki myslenia-
Ażm wreszcie znać bedziesz każde pytanie i kazda odpowiedz, kazda reakcje i kazda mysl.
I to jest KONIEC.
Nie milosci bo jej juz dawno nie bylo.
To jest poprostu nuda.
I odejdziesz..
Chyba ze czlowiek ktory kochal Cie dawno temu zdązyl juz dawno uciec, ratując swoja wolnosc, swoja osobe"

autor

piekna

Napisany: 2007-02-07 Dodano: 2007-02-07 15:05:32

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie