Surrealizm
Nad życiem, kieruje dusza
latając, aż po sufit
zrywając z drzewa wiersze
i czyste nie zapisane kartki.
Jeść niebieski jabłka
i malować rzęsą.
Z rosy brać wodę
umywać się od realizmu.
Zbytniość powagi,
znaleźć ten uśmiech
ten mój świat.
Być wysoką na dwa metry,
a włosy dłuższe od muru.
To mój surrealistyczny świat...
autor
sillyangel
Dodano: 2007-01-12 14:24:04
Ten wiersz przeczytano 2288 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.