Światełko
Zbyt szybko oceniamy bezdomnych, a to że pewnie pił, albo ćpał, a tymczasem ludzkie tragedie bywają niezawinione. Kropla ciepła smakuje jak kromka chleba.
To samo niebo z baldachimem
dzień wciąż ubrany w zgrzebną szatę,
kołdra z kartonu jak ten bilet
do jutra, które poszarpane.
A przecież ręce zawsze czyste
i dusza niczym nieskalana.
Los rzucił kartę, w której wszystko
było jak skalpel i jak rana.
W powodzi spojrzeń toną nawet
ostatnie mosty i nadzieje.
- Dzień taki piękny, choć nic nie mam,
pozwoli pan, że się podzielę?
Komentarze (25)
Piękny wiersz, czasem nieszczęście sprawia, że
człowiek zostaje bez dachu nad głową...
Prawdą jest nikt nie wie co przed nim ,bardzo mi sie
podoba Basi 23 opowiadanie jest tak bardzo
wzruszajace biedny ale szczery ........
Nigdy nie wiadomo co nas spotka. Co za siebie
wyrzucimy, to przed sobą znajdziemy. Pozdrawiam.
trafiłaś prosto w moje uczucia, tak... zbyt pochopnie
osądzamy...
pięknie Magdo ,pozwolę sobie przytoczyć na tą
okoliczność opowiadanie
biedny człowiek błąkał się bez celu szukając
pożywienia,przechodził koło domu bogatego. Bogacz jak
go zobaczył dał mu kosz pełen śmieci a biedny to wziął
i poszedł. Na drugi dzień biedny przyniósł ten sam
kosz pełen kwiatów. Bogacz zdziwiony :"przecież ja Ci
dałem kosz śmieci" biedny odrzekł :"każdy daje to co
ma w sercu"
Pozdrawiam:))
Nigdy nie wiadomo jaka tragedia pokierowala losem
człowieka, piękny wiersz....
Pięknie i refleksyjnie. Pozdrawiam:)
A przecież ręce zawsze czyste
i dusza niczym nieskalana.
Los rzucił kartę, w której wszystko
było jak skalpel i jak rana - bezdomność to złożony
problem. Wśród tych ludzi jest dużo wartościowych
osób. Piękny i zatrzymujący wiersz.
Samo życie! Warto czasem zastanowić nad sobą za nim
się kogoś oceni, bardzo ładnie napisane: "kołdra z
kartonu jak ten bilet do jutra, które poszarpane".
Pozdrawiam:)
nigdy nie wiemy z jakim typem człowieka mamy do
czynienia póki go w pełni nie poznamy.... bardzo mądry
i refleksyjny wiersz :) pozdrawiam