Światłość
I oto nastała światłość, a w jego duszy
zagościł mrok,
Z kolejnym krokiem ku radości, zbliżał się
do nicości,
Szczęście szybko się skończyło, nadzieje w
proch zmieniło,
Sensu istnienia teraz brak, mimo tego iż
dawali mu nie jeden znak,
Światło tutaj teraz nie dociera, tak zgasła
w nim ostatnia nadzieja.
autor
ViviGod
Dodano: 2009-11-29 18:41:36
Ten wiersz przeczytano 428 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
ciekawy pomysł, ale forma przekazu (bez urazy)
niezgrabna, nie trzeba rymować na siłę, taka moja
porada, nie chcę Ciebie zrażać do pisania, pisz dalej
ale spróbuj jeżeli koniecznie z rymem to rymu "abab",
lub "abba"? ale plusa zostawiam tak dla zachęty, za
pomysł:) pozdrawiam :)
smutny temat
rymy częstochowskie
formy brak
przesłania brak
pozdrawiam
obrzydliwie zrymowane, ohydnie patetyczne plus ta
na-odwal-odwalona forma...
Niejeden* Tematyka mi nieobca, ale tekścik uroczo
częstochowski bez urazy.
Bardzo smutny wiersz. Najgorsze to stracić nadzieję.