święta

Małe gwiazdeczki tworzą puchową kołderkę,
świat zamyka się w ciszy, przywdziewa białą sukienkę.
Już drwa w kominku się palą i choinka strojnie ubrana,
stoi dumnie pośrodku, dostojna dama.

Pociągnij sanie gniady koniku,
niech dzwonki zagrają.
Przez las śnieżny popędźmy,
tam gdzie drogi znikają.

Zostawmy za sobą wspomnienia,
niech zniknie wszelka tęsknota.
Za nami zamknie się ziemia,
przed nami otworzą niebiosa.

A gdy pierwsza gwiazdka na niebie zabłyśnie,
usiądziemy przy stole, wszyscy razem uroczyście.
Podzielimy opłatek, mały chleb anielski,
i zstąpi do serc naszych Niebieski.

autor

Atta

Napisany: 2016-12-22 Dodano: 2016-12-22 08:17:29

Ten wiersz przeczytano 942 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie