Szczerość
W porannych smugach deszczu
szarzeją słowa zatrzymane,
których powiedzieć nie mam komu -
łzawy, jesienny poranek.
Trzymam je ciepło za pazuchą -
czekają swoich pięciu minut.
Przyjdziesz, to musną Twoje ucho
i z deszczem srebrnym miną.
Powiedzą oczom, tym brązowym:
uczucia w sercu nie pomieszczę.
Pożycz mi swoje, tak na życie,
czasami posrebrzone deszczem.
autor
Galeon35
Dodano: 2016-10-05 08:04:59
Ten wiersz przeczytano 954 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Sie wie.
Re: Andreas
Andrzeju! Ty w moich wierszach możesz przerabiać
wszystko, tylko z korzyścią dla oryginału
Szczerość w życiu to podstawa
:)
Bardzo ładnie poprowadzona fabuła,ale jest kilka
"ale". Jeśli pozwolisz przerobię ten
wiersz-eksperymentalnie,po mojemu.Jak się na to
zapatrujesz,Galeonie?
Re: Magda*
Bardzo dziekuję.
Jestmi bardzo miło.
Pozdrowienia.
Piękna melancholia z nutką smutku.Każdy czeka na to
swoje pięć minut, żeby potem przez całe życie mieć do
kogo szeptać.Pozdrawiam.
Re: Ewa Kosim
O rany! Ale image.
A la Black Sabbath
Dzięki Ewo.
Pozdrawiam
Re: Tadeusz Grzywacz
Bardzo dziękuję
Pozdrawiam
ślicznie :)
Piękny romantyczny wiersz
Galeonie. Ukazujesz w nim
swoją wrażliwość i ciepło.
Miłego dnia:}
Byłam - musnęły Twoje słowa moje ucho i zapłakały
brązowe oczy
serdeczności
Re: Stumpy
Szczerość jest cenna. W kochaniu i pisaniu.
Dzięki.
Pozdrawiam
Tak szczerze to ta twoja Szczerosć bardzo mi się
podoba. Miłego dnia.
Re:Ziu-ka
Bardzo dziekuję.
Tak ten brąz oczu jest taki fascynujący. Taki
całorocznie ujmujący. Zarazem ciepłolubny latem i
wiosną i ciepłodajny jesieniami i zimami.
Taki jest do kochania ten brąz.