Szczęście

Szczęście jest ulotną chwilą
Krótką piękno lecz tylko chwilą
Widocznie nie zasługuje na nie
Skoro tylko chwile utrzymać je potrafię

Moje szczęście trwało
Jednak krótką chwilą się urwało
Widocznie nie zasługuje
Może żyć szczęśliwie nie potrafię

Na krótką chwile się zagapię
I na szczęście przez przypadek trafię
Jednak w mgnieniu oka
Szybciej niż pocisku kula

Spadnę z szczęścia tronu
I już nie będzie w państwie szczęścia króla
Może jak żebrak
Poczciwy stary biedak

Nie wywyższą mnie na piedestały
I nie ujrzę już tej chwały
Z jednego domu do innego
Będę krążyć dając szczęście właścicielom każdego

Może dla mnie to szczęście nie przygotowane
Tylko żyć, pić wygrywać sam bitwy dla chwały
Bitwy nie no chodzi o życie
Ono bitwą jest największą na świecie

Które przegrać mogę małym błędem
Drobnostką którą może już popełniłem
I swe całe życie przekreśliłem
Tak wiem szczęście już straciłem

autor

misiu-m18

Napisany: 2007-06-09 Dodano: 2007-06-10 09:15:33

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie