Szczęście
Wiersz pochodzi z okresu,kiedy naprawdę byłem szczęśliwy!
SZCZĘŚCIE
Ide przez świat
radosny,
rozpromieniony.
Moje stopy,
dotykają polnych
kwiatów
strącając z ich
różanych
twarzyczek
łzy szczęścia.
Unosze się w
przestworzach.
moje serce
wypełnia,
ocean miłości.
W duszy
rozbrzmiewa
najpiekniejsza
muzyka,
którą słyszą,
zakochani!!!!!
....gdy kochałem całym sercem najwspanialszą osobę pod słońcem!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.