Szeptał mi wiatr

och za mało uczuć rozdaje
skoro duch wasz niewzruszony
szczodrze serce otwieram
to co kocham wiecie
a tak mało wiary
w to co wam daję
drzewo w lesie
gałęzie mi chyli
rozumie mowę mojej duszy
ptak śpiewem dzień
smutny umili
niejeden westchnie
łzę obetrze współczuciem
ja biegnę w otwarte przestrzenie
do tych pól łąk
do jezior z rzęsą i lilią białą
tam w cichutkim wietrze słyszę
jesteś tym co czujesz
skromna natura prostej kobiety
niespotykanym kwiatem rośniesz
gdy zima śniegiem otuli
rozwijasz pąk
a w gwiazdozbiorze masz
gwiazdę niebieską
w niebie widzi cię niebiański pan....
wciąż za mało za mało
w życiu wam daję
a kto da mi
swoje serce...

autor

NiebieskaDama

Napisany: 2011-10-23 Dodano: 2011-10-24 08:04:49

Ten wiersz przeczytano 773 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie