Szklana chwila ulotności

Gdy czujesz, że wiatr ucieka,
Chwila, której nie ma nie będzie,
Obliczasz drogę buszując w zbożu,
Słoneczna smuga światła rozbija szklane przeszkody,
W środku...
Wyrastasz ponad siebie, wzbijając się nad przestworza rozkoszy,
Uwielbienie zastępuje obłuda,
Chwalebne czyny wrastają w glebę,
A myśli piękne, dotychczas niewzruszone,
Zostają w koszmarów głębię wnet wrobione...

autor

Duch99

Napisany: 2008-11-18 Dodano: 2008-11-18 21:17:22

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie