Szklany dom

tęsknej..

Ciszę zakłócił bąk wesoły,
Jak każdego ranka mija krętym
pracowite pszczoły..
Bzyk,Pasiak i Fircyk siedzą na suficie
a Gburek burka - co za życie..

Jest pięknie, zielono i cieplutko
Pająk plecie do muchy,
komar pospolicie zaczepny i uszczypliwy
,a Słońce zagląda przez okulary..

Fircyk zleciał w dół i
ciągnąc Pasiaka za kolory zaczepił
o kapturek Gburka.
Spadli wszyscy razem w dół
Wprost na duży ,dębowy stół.

Jest już smutno, szaro i ponuro.
Mucha już bezpieczna w sieci.
Komar już duży leci,
a Słońce skryło się za chmurami

płacze…

kap..kap..
przemywa szklany dach..
wpłynąć chce do szczelnego domu..

a na stole już leży mała łza..
ta..

autor

Sajmon

Napisany: 2006-08-30 Dodano: 2006-08-31 00:49:57

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie