Szkoda marzeń

Po pięknych miesiącach jak fala tsunami,
coś zniszczyło wszystko wokół i to co między nami.
Prawie nie umarłem od potoku bolesnych słów,
coś jak tonący okręt podczas morskich sztormów.

Z uszkodzonym umysłem-moim sterem w życia drodze
i sercem poranionym ,zatopionym w słonej wodzie
Nie uniknąłem swojej duszy bolesnego rozdarcia,
kiedy czas jest katem a pokój wyrokiem dożywocia.

Nie chciałem zobowiązań tylko jedną małą szansę,
byś dostrzegła jak to wszystko dla mnie bardzo ważne.
A podróż bez Ciebie to jak wędrówka we mgle,
bolesna jak bym chodził po potłuczonym szkle..

Stara fotografia w komórce wyświetlona,
tak pamiętam tą chwile w której była robiona.
Czas zatrzymał się w miejscu w tej jednej sekundzie
i choć ciebie już nie ma -ta chwila nigdy nie umrze.

Wspomnieniami o tobie mój umysł okryty,
czas zagoi rany lecz pewnie zostawi blizny.
wiem że popełniałem błędy bo kto ich nie popełnia
choć i tak już straciłem to co miałem do stracenia.

Wyciszenie niespokojne,
sens straciły dawne słowa.
Tylko czasem jeszcze tęsknię,
tylko bardziej marzeń szkoda.

autor

Endefis

Napisany: 2010-12-05 Dodano: 2011-01-12 22:41:23

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie