Rysowała kredą serce na starej...

Podejdź do szyby i zobacz..

Mała dziewczynka rysuje kredą serce na chodnikowej płycie.
Co jakiś czas przechodzi ktoś z ludzi depcząc po rysunku..

Spójrz w oczy tego dziecka,
jest jej przykro że ludzie nie widzą jak bardzo przeszkadzają jej w dokończeniu pięknego rysunku,
a przecież jest taki piękny,
przecież to piękne serce..

Od maleńkości mama ją uczyła że serduszkiem się kocha,
że jest takie cenne i trzeba uważać w życiu by nie ranić serc innych ludzi.

Dziewczynka kończy rysować,
smutna bo nie starczyło jej kredy by pokolorować "jej"serce.


Jutro wróci,wiec czekaj przy oknie i zobacz z jaką pasją wkłada w to swoje zaangażowanie!



I nastał ten dzień,choć dzień pochmurny powraca w to miejsce z uśmiechem na twarzy i radością w oczach lecz zastała smutek..

Płyta chodnika pękła rozdzierając serce na dwie połówki..

Niebieskie oczy zalewają słone łzy spadające na chodnik.

Dlaczego?

-zadaje pytanie gdy nagle podbiega do przypadkowego przechodnia i krzyczy!

To przez takich jak Pan!

Depczecie to nad czym inni się tak starają!

Niszczycie to co dla kogoś jest najważniejsze,
mama miała rację!

Wy nie macie takiego serca jakie Ja chciałam narysować!

Wróciła do pękniętego serca na rysunku,
nie skończyła kolorować,
narysowała jedynie plaster sklejający dwie połówki.

Jest jeszcze małą dziewczynką i nie wie że gdy dorośnie jej młode jeszcze serce będzie przypominało płytę chodnika..

Ilekroć będzie się o coś starała wkładając w to swoje uczucia i siłę,
z czasem ktoś zdepcze jej serce,
potem kolejny i kolejny raz aż kiedyś pęknie!

Wtedy będzie już dorosła i zrozumie że serca nie da się skleić tak jak zrobiła to kilkanaście lat temu na pękniętej płycie starego chodnika.

autor

Endefis

Napisany: 2011-02-20 Dodano: 2011-02-21 13:26:26

Ten wiersz przeczytano 978 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie