Sznur tęczowych myśli

na łące stokrotki utworzyły piękny kobierzec
krople rosy znikają w promieniach słońca
zostawiając blask tęczy

kres horyzontu dotykiem całuje ziemię
przysiadłam pod brzozą
szkicując obrazy pożegnania


wiatr przygrywa na skrzypcach tęsknoty
klasyczną muzykę Chopina
zapisując nuty w pamięć

sznur tęczowych myśli spakuję w plecak
zabierając naręcze bławatków
w dłoniach zatrzymując wspomnienia



II wersja


na łące stokrotki utworzyły piękny kobierzec
krople rosy znikają w promieniach słońca
- zostawiają blask tęczy

kres horyzontu dotykiem całuje ziemię
przysiadłam pod brzozą
szkicuję obrazy pożegnania


wiatr przygrywa na skrzypcach tęsknoty
klasyczną muzykę Chopina
zapisuję nuty w pamięci


sznur tęczowych myśli spakuję w plecak
zbiorę naręcze bławatków
zatrzymam wspomnienia

autor

Mgiełka028

Napisany: 2020-08-20 Dodano: 2020-08-20 19:50:23

Ten wiersz przeczytano 2377 razy

Oddanych głosów: 75

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie