Sztuka Wybaczania

Trudno wracać do tych chwil. Wybaczyć - TAK. Zapomnieć - NIE!

Ojciec bardzo zaszedł mi za skórę
bo pozostawił w głowie mej dziurę.
Siniaki na ciele poznikały, ale
ślady na duszy już na zawsze pozostały.
Byłem na skraju załamania nerwowego
I nic nie widziałem w życiu dobrego.


Noszę w sercu bardzo wiele goryczy i
czuję jak ono przeraźliwie krzyczy.
Domaga się choć o trochę miłości, ale
na razie nie w moim sercu ona gości.
Najpierw trzeba się nauczyć przebaczania,
a potem tej jedynej sztuki kochania.


Czasu nigdy nie da się cofnąć, ale ja
postaram się pierwszy rękę do zgody
wyciągnąć. I Choć będzie to bardzo trudne,
ja to zrobię bo moje marzenia nie są już
złudne.

autor

Derealizacja

Napisany: 2004-08-16 Dodano: 2005-01-10 18:04:10

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie