Szukając końca samotności
Jestem sobą
tylko z Tobą
Nadzieją jestem
gdy nie ma Ciebie
Schowajmy przed światem
poranione słowa.
Nie bądźmy własnym katem,
zacznijmy Nas od nowa.
Niech już zakończy się
ta piosenka.
Jej refren dziś
już na pamięć znam.
W bajkach mówią
za siódmą górą,
za siódmą rzeką.
Czemu Ty tam
wysłałeś Nas?
No tak,
to nigdy nie była bajka.
Teraz wiem,
że skończył się nasz czas.
Na stole leży
z pamiętnika mokra kartka
Jednak chcę,
iść z Tobą choćby pod wiatr.
"I obiecaj mi choć nie ma nas, ona nie zabierze nam Dawnych chwil kiedy świat, naprawdę był nasz. Pamiętaj nas!"
Komentarze (2)
ładny, pełen emocji wiersz
poranione uczucie bardzo boli, jest ten ból widoczny,
smutek wygląda spod każdego wersu.