szukając odpowiedzi

Gdzieś tam, pod osłoną nocy
został przy Tobie kawałek mojego serca
Teraz puka u dzrzwi
może otworzysz zamknięte wrota swej duszy?
Zaprosisz, przytulisz skołatane i przestraszone
samotne jak ptak lecący nad oceanem pragnień.
Lecz Ty milczysz.
Zamknięty w swej tęsknocie,
uparty i niezmiernie stanowczy:
"Tak musi być".
Dlaczego?
Pytam lecz odpowiada mi tylko cisza czterech ścian...
Tak kradniemy noc dla kilku słów,
które płyną morzem tęsknoty.
Samotne dwie łódki nie mające się spotkać.
Dlaczego!

autor

iskaleo

Napisany: 2012-07-06 Dodano: 2012-07-12 10:21:12

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie