szukam ścieżki
chyba przejdę się ścieżką
którą chodziłam wczoraj
może nawet pomieszkam
w starym domku pod lasem
zmyję z umorusanej twarzy
ślady po słodkich jagodach
ugaszę pragnienie maślanką
posilę grubą pajdą chleba
zanim powrócę w jutro
z żołędzi wyczaruję
małe indiańskie plemię
niech płynie ku przygodzie
z gazety zrobioną łódką
ucieknę przed gęsią syczącą
za plecy Matczyne się schowam
jeszcze raz stanę się dzieckiem
zanim dorosłość mnie dorwie
tylko gdzie jest ta ścieżka
kto z was mi podpowie
Komentarze (39)
Mmmm, miło i przyjemnie :) Zwłaszcza ta gęś mnie
urzekła :D. Dziękuję, że mnie przeniosłaś w tamten
beztroski piękny świat ;)
Uroczy wiersz pozdrawiam
zapachniało mnie dzieciństwem, urokliwy wiersz i
klimat, pozdrawiam Celina:-))
nie tylko Ty jej poszukujesz
pozdrawiam
Mnie się dzisiaj przypomniała zabawa w podchody. W
sierpniu, wrześniu chowało się najlepiej:))
Ladnie , z przyjemnoscia czytalam :)
fajnie napisany, taki jeszcze mlekiem z dzieciństwa
pachnący. Niestety czasu nie da się cofnąć :)
podoba się,
my robiliśmy łódeczki z kory:)
zaskoczyłaś puentą, ale prawdziwa... pozarastały albo
wyasfaltowane nasze stare ścieżki;)
Ładnie, chyba każdy wraca do wspomnień z dzieciństwa,
ja też tam wracam. Pozdrawiam:-)
Ojej, a kto by nie chciał...Pozdrawiam Demona:-)
Nie znam nikogo, kto by nie wracał do dzieciństwa
Również wracam i to często, jest niezapomniane
Pięknie o czasie przeszłym i obecnym...
Również, napisałam wiersz o "Dzieciństwie"
Bardzo miły i refleksyjny w czytaniu
Moc serdeczności Danusiu
oj właśnie, gdzie są te ścieżki ?
Też bym tak chciała. Raz jeszcze być dzueckiem:-) .
Pozdrawiam demona
Bardzo, bardzo , Twoj wiersz.Mysle, ze kazdy z nas, ma
swoja taka sciezke, na ktora czesto i chetnie
uciekamy,
Pozdrawian serdecznie,
Ta ścieżka jest w Twojej pamięci Danusiu,dobry
nostalgiczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)