Szukam wyjścia
do życia
podchodzę optymistyczne
szukam dróg wyjścia
przeszkody pokonuję
zrzucam balast
który przygniata
idę do przodu
czasem pytam siebie
dlaczego
na odpowiedź nie czekam
jest ukryta we mnie
nie słucham
podszeptów
je weryfikuję
mam przyjaciół
lecz dystans zachowuję
wszystkiego
im nie mówię
niczego nie żałuję
bo nic tak nie boli
jak przyjaciel zawodzi
a najczęściej to się zdarza
gdy jesteś w biedzie
Autor Waldi
autor
waldi1
Dodano: 2020-01-30 06:58:35
Ten wiersz przeczytano 699 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Masz rację "nic tak nie boli
jak przyjaciel zawodzi"
Pozdrawiam serdecznie :)
Własnie takie jest życie. Trzeba, by rozum z sercem
współpracował. Doświadczenie nauczyło słuchać siebie i
swoich potrzeb. Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia:)