Szukanie Ciebie

Szukanie Ciebie

W dalekim mieszka ona Grodzie, gdzie rosną kwiaty i są małe dzieci
Idę ulicami, spoglądam w okna , gdzie barwą światło świeci
Szukam, i szukam i wiem że chodząc co dzień ulicami jestem dziwny
Gdzieś , słyszę lament i dziecka łkanie z okien tych ciemnych

Bawię się , rozkoszą szukania , znak- tam ma być krzak białego bzu
Chodzę błądzę po uliczkach wchodzę gdzie żwirowa ścieżka
Tam znajdę ,to co piękne , cudne jak pojednanie, jak kropla cudu
Chodzę może tutaj, tutaj ona mieszka

Znam tylko jej imię i małą fotkę gdzie jej buzia
Nie znam jej głosu, nie znam wiele , z jej życia
Ale znam tysiące jej słów, jej pięknych wyznań
Dlatego szukam , tych słów. i tej buzi ze zdjęcia

Wiem że dobrze trafiłem - we właściwe miejsce
Ona tutaj mieszka, żyje i chodzi po tym mieście
Kiedyś mi w słowach pisała ze mieszka na VII piętrze
Ale tyle tu domów, ulic, pięter, szukam jak na wietrze

Napisała i to parę razy .ze pracuje w biurze, okna na piętrze lub parterze
Będę chodził , spoglądał ludziom w twarze , znajdę ją , znajdę ją , ja w to wierze
Wiem, również że lubi chodzić w spodniach do ciała dopasowanymi
Którymi kusi przechodniów, młodzieńców, panami szczególnymi

Już wiele dni w tym Grodzie chodzę, po ulicach krążę
Kiedyś ją przecież znajdę , szukam jak w bajce mały książę
Wołam cichutko , wywołuje ciągle jej imię , jej pseudonim
Ukaż się , że naprawdę istniejesz , pokaz swoje piękne lico

Dnie mijają na poszukiwaniu , aż tu nagle , jak grom z jasnego nieba
Idzie, idzie , widzę ją , sylwetka smukła, jej buzia , chodź z daleka
Gdy delikatnym krokiem już blisko podeszła , stanęła o zdziwionym wzroku
Głos jej zamarł w krtani , rękę ku mnie wyciągnęła , to Ty, to Ty biedaku

I mnie głos zawiódł na jej cudny widok, ta buzia ukochana , to jej spojrzenie
Podeszliśmy do siebie, w oczach radości pełne łez, ręce nasze splecione
Patrzymy na siebie jak na piękne zjawy, skąd Ty tutaj , się znalazłeś
Szukałem Ciebie, szukałem w marzeniach, teraz tu na tej ulicy znalazłem

Trzymam jej ręce , ciepłe, drgające od niespodziewanego spotkania
Uśmiecha się do mnie , spod oka , cudownie , jak w miłości i kochania
Zaprasza gestem byśmy razem poszli na spotkanie do pięknego świata
Znika ulica, znika chodnik, jest nasza przyjaźń i miłość nasza


Idziemy , idziemy radośni, ku słońcu, na sam koniec jej miasta
Widzę tablice z napisem , miasto żegna i ponownie zaprasza
Jakże krótkie było nasze spotkanie , piękne przez zemnie upragnione
Znalazłem ją, mam w dłoniach jej dłonie , kochane wyśnione

Trzymam za ręce znalezioną biedronkę, bo tak ją w snach nazywam
Patrzę w jej ukochane oczy, piękna twarz , lustruje jej sylwetkę moimi oczyma
Chce zapamiętać każdy szczegół tej pięknej istoty i nie zegnać wcale
Chce tak stać bez ruchu, patrzeć, słuchać ją na zawsze , na stale

Stoimy tak bez końca do zmierzchu dnia
Bojąc się stracić siebie i z nas samych nasze piękno w bezruchu trwania
Cicho szeptem żegnasz mnie, do widzenia, do nowego spotkania
Do spotkania nie na jawie, lecz w naszych snach, marzeniach na ekranie

Oprawiłem w złotej ramie Twoje imię , zapamiętaną podobiznę
Teraz jesteś blisko- bardzo, przecież patrzę na nią
Będziesz mnie ze złotej ramy witać uśmiechem
Ja będę pisał nie codziennie słowa które ciebie nigdy nie zranią

Będę pisał w barwach bajki i to nie jedną
Będę tym , byś zawierzyła słowu że to nie ułuda
Piękne są kwiaty , cudowne, dopóty nie zwiędną
Ty przy mnie zostaniesz , co dzień w snach czynisz mi cuda...

Cierpliwy i w stogu siana znajdzie ......

autor

slonzok

Napisany: 2010-08-04 Dodano: 2011-01-25 06:27:56

Ten wiersz przeczytano 619 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Monolog Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie