Szum wiatru...

Szum wiatru, rozwiewa gałęzie drzew,
zbliża je do siebie, powodując duży gniew,
wszystko zmienia kolor, rozwija skrzydła koron,
buduje nocy świat, bez żadnych rysek wad.

Zapewne także myśli, zmieniają tok myślenia,
dajemy się ponieść fantazji i chwilom uniesienia,
czas nam szybciej mija, umyka jak cień Słońca,
zostawiając ślad zmęczenia, który szybko szuka końca.

Wypoczęci na nowo, budzimy się do życia,
jak kwiat który zakwita, wychodząc z ukrycia,
patrzymy na wszystko co nas otacza,
nawet na chmurę, która nad nami się zatacza.

Wszystko wydaje się inne, zmienia się punkt widzenia,
patrzymy jakoś inaczej, nie widzimy problemu rdzenia,
wzrok nasz błądzi po kątach lasu,
wszystko się dzieje jak przez pryzmat czasu.

Jednak wszystko kiedyś się kończy
i powracamy do szarości życia,
wspomnienia zostają na serca dnie,
zmuszając nas do ich krycia.

Na końcu wiatr ucicha
i cichnie drzew muzyka.

autor

serene

Dodano: 2006-12-10 00:03:14

Ten wiersz przeczytano 1178 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie