Szum życia

Słońce dziś promieniami mnie dotyka.
Deszcz szybko przez moje palce się wymyka.

Wiatr we włosy wplątuje się.
Dlaczego życie życiem się zwie.

Idąc przez życie z troskami mymi.
Już czeka na mnie ON z ramionami rozpostartymi.

Wędrując rydwanem bytu po niebie.
Widzę całe życie me i samą siebie.

Idziesz ze mną ślad w ślad.
Udzielając mi boskich rad.

Po drodzę wysłanej kolcami w końcu dotrę tam.
I wielkie boskie przeznaczenie poznam.

autor

paulcia

Napisany: 2008-03-23 Dodano: 2008-03-25 18:42:20

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie